Özgeçmişi
1880 yılında İstanbul'da doğan Hüseyin Saadettin Arel; besteci, yazar, avukat, müzikolog, Osmanlı Devlet Şurası Başkanı, Türk Filarmoni ve Türk Hukukçuları Derneklerinin kurucusudur. Kazasker Mehmet Emin'in oğlu, Sadrazam N.Abdurrahman Paşa'nın damadıdır. 1906 tarihinde Hukuk Fakültesi'ni birincilikle bitirmiş, 1908 yılında Şehbal dergisini çıkarmıştır. Şurayı Devlet Tanzimat Dairesi Reisliği ve Adliye müsteşarlığı'nda bulunmuş ve uzun süre avukat olarak çalışmıştır. Hüseyin Saadettin Arel asıl mesleği olan hukukçuluktan daha çok, Türk mûsikîsi nazarî sisteminin kurucularından biri olarak tanınmaktadır. Suphi Ezgi ile birlikte Türk Musikisi'nin bugün de kullanılan ses sistemini kurmuş ve Türk Musikisi'ni disiplinli bir ses sistemine oturtmuştur. Hüseyin Sadettin Arel 1948 yılında Mûsikî Mecmuası'nı kurmuş ve dergi, yayın hayatının hemen hemen yarısına yakın bölümünde, yine Arel'in kurmuş bulunduğu İleri Türk Mûsikîsi Konservatuvarı'nın yayın organı olarak devam etmiştir. Arel, ilk sayısından başlayarak vefatına kadar, 87 sayılık yayın süresince derginin başında bulunmuştur. Türk Musikisine ait birçok ders kitabı yazan Hüseyin Saadettin Arel, batı müziğini de iyi bilen bir müzikologdu. 1930'lu yıllarda Türkiye'deki batılılaşma anlayışının geleneksel müziklerimizi ikinci plana sürükleyebileceğine dikkat çekmiş ve ünlü ''Türk Müziği Kimindir''' başlıklı makalesiyle kültür mirasımızı savunmuştur. Ses sistemi araştırmalarının belli bir yöntemle netleştirilmesi ve geleneksel müziklerimiz için batı notasyonunun kullanılması çalışmalarında Arel'in önemli bir yeri bulunmaktadır. Hüseyin Sadettin Arel 3 binden fazla eser bestelemiş, bunların pek çoğu teknik zorluğundan dolayı anlaşılmamış ve çalınamamıştır. En çok tanınan eserleri 'Düğün Evinde', 'Fani Hayat' ve 'Mini Mini Nihavend Peşrev' dir. Arel, 6 Mayıs 1955'de İstanbul'da vefat etmiştir.
